Będąc w Turynie obowiązkowym punktem odwiedzenia powinno być wzgórze Superga (672 m n.p.m.) z prostych dwóch powodów - znajduje się na nim Bazylika jeden z symboli Turynu oraz piękne widoki na Turyn i Alpy.

Ponieważ odległość z centrum Turynu to ok. 5 km, najlepiej dojechać tam własnym środkiem lokomocji - bezpośrednio przy Bazylice znajduje się bezpłatny duży parking.

 

     

 

Jeżeli nie dysponujemy własnym środkiem lokomocji, z centrum Turynu można dojechać autobusem nr 79. Najbardziej polecanym środkiem transportu jest jednak dojazd zabytkowym tramwajem kursującym z placu Piazza Gustavo Modena (stacja dolna Stazione Sasi) na szczyt wzgórza (stacja górna Stazione Superga).  

 

 

 

Poniżej fragment planu Turynu z lokalizacją wzgórza z Bazyliką i trasą zabytkowego tramwaju - pozwoli to zorientować się w położeniu i zaplanowaniu odwiedzenia Bazyliki.

 

 

 

Tramwaj zabiera ok. 200 osób i na długości ponad 3 km wspina się na wzgórze pokonując w najbardziej stromym miejscu stok o nachyleniu 21% - z pewnością dostarcza to sporo emocji.  Z centrum Turynu do dolnej stacji zabytkowego tramwaju dojechać można tramwajem nr 15.

Koszt zwykłego biletu tramwajowego to 1,5 euro - ważny przez 90 minut z możliwością przesiadek. Natomiast tramwaj zabytkowy to wydatek 5,5 euro w obie strony.

 

Gdy już jesteśmy na wzgórzu, oczom ukazuje się Bazylika której budowę rozpoczęto w 1717 roku, a oddana została do użytku w 1731 roku.

 

 

Została wybudowana wg projektu architekta Filippo Juvarra nadwornego projektanta króla Wiktora Amadeusza II Sabaudzkiego.Ta świątynia ma formę okrągłą zwieńczoną ogromną kopułą. Po bokach dwie dzwonnice o wysokości 60 metrów. Bazylika jest w stylu barokowym i jest to jeden z najświetniejszych przykładów architektury barokowej w Piemoncie, a można powiedzieć że i we Włoszech.

 

Architekt Juvarra wzorował się na budowlach rzymskich - widać wpływy Francesco Borrominiego wykorzystującego formy geometryczne i symetryczne, w tym przypadku w postaci dwóch symetrycznie umieszczonych dzwonnic względem absydy głównej.  Również przedsionek wejścia głównego wsparty na ośmiu kolumnach nawiązuje do budowli rzymskich np. parteonu.

 

 

 

Z Bazyliką związana jest legenda z roku 1706 kiedy to Turyn został oblężony przez armię francusko-hiszpańską. Legenda głosi, że król Wiktor Amadeusz II Sabaudzki z tego wzgórza oceniał siły wroga składając przysięgę, że jak go pokona to zbuduje na wzgórzu bazylikę. Po odniesionym zwycięstwie w dowód dziękczynienia Matce Boskiej zlecił jej wybudowanie.

 

 

 

Bazylikę z jej kopułą o wysokości 75 metrów widać z każdego punktu Turynu - jest symbolem Turynu.

 

 

 

 

Wstęp do Bazyliki jest bezpłatny. Wolno robić zdjęcia bez flesza. Jeżeli dysponujemy czasem, można od wewnątrz kościoła wejść na balkon kopuły. Kręcone schody o 131 stopniach wyprowadzą na balkon z niepowtarzalnym widokiem na miasto i okolice.

 

Wstęp płatny: bilet normalny - 3 euro/osoba;  bilet ulgowy - 2 euro/osoba.  Wejście na kopułę nie jest czynne w środy i wypadku złej pogody.

 

 

W lato wejście na kopułę w godz. od 10⁰⁰ do 19⁰⁰. W zimie w dni robocze od 10⁰⁰ do 17⁰⁰, oraz w niedzielę od 12⁰⁰ do 17⁰⁰.

 

Nawet nie wchodząc na balkon kopuły, z placu kościelnego rozpościera się wspaniały widok na Turyn.  Na kopułę warto się wdrapać przy słonecznej pogodzie i w dniu bez zamglenia - wtedy dochodzą widoki odległych Alp i można rozpoznać najważniejsze szczyty.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

We wnętrzu Bazyliki jest bardzo dużo światła, głównie dzięki ogromnej kopule z dużymi oknami. Tu również widać wpływ Borrominiego w postaci symetrycznie rozmieszczonych okien.

 

Kolumny podpierające kopułę nadają kościołowi strzelistości, a ich skierowanie pod kątem-skosem do środka kopuły daje złudzenie większej wysokości całości.

 

 

Kto zdecyduje się wejść na balkon kopuły, może również obejrzeć wnętrze Bazyliki z wewnętrznego balkonu umieszczonego u podstawy kopuły - widoczny na zdjęciach.

 

 

 

Wnętrze Bazyliki wzbogaca sześć kaplic, cztery ołtarze i główny ołtarz, ozdobiony rzeźbami i zdobieniami z marmuru karraryjskiego.

 

W ołtarzu głównym scena przedstawia  króla Wiktora Amadeusza II Sabaudzkiego klęczącego przed Madonną i dziękującego za odniesione zwycięstwo nad wojskiem francuskim i hiszpańskim.

 

 

 

 

Równie piękny jest jeden z bocznych ołtarzy wykonany przez Agostino Cornacchini z marmuru wydobytego z Carrary.  Ołtarz poświęcony Matce Boskiej w otoczeniu czternastu postaci, w tym aniołami i krewnymi.

 

 

 

W świątyni jest bardzo wiele symboli poświęconych Matce Bożej - między innymi ołtarz "Zwiastowania Maryi" z dedykacją "Non temere Maria, il Signore e can te tu sarai Madre del Figlio di Dio" - "Nie bój się Mario, będziesz Matką Syna Bożego".

 

 

 

 

 

                  

 

Dokładnie pod kościołem znajdują się krypty z grobowcami królewskiej rodziny do których wstęp jest płatny - 5 euro od osoby. Czynne od poniedziałku do niedzieli za wyjątkiem środy w godz. od 9⁰⁰ do 19⁰⁰ w sezonie letnim. W sezonie zimowym od 10⁰⁰ do 16⁰⁰.  Istnieje całkowity zakaz fotografowania i filmowania, ściśle pilnowany.

 

Do krypt prowadzi wejście poprzez dziedziniec klasztorny zaprojektowany przez architekta Filippo Juvarrę, otoczony arkadami z ogrodem włoskim po środku. Ogród otoczony jest żywopłotem tworzącym labirynt. Studnia w środku ogrodu została wzbogacona o chiński dach w kształcie pagody.

 

 

Projekt krypt wykonał w roku 1774 architekt Francesco Martines - wnuk Filippo Juvarry. Krypty ukończono w 178 roku - są w kształcie łacińskiego krzyża i mieszczą ponad 60 grobowców.

 

Na początku, w dawnej letniej sali jadalnej mnichów, dzisiaj zwanej salą papieży znajduje się kolekcja 266 obrazów przedstawiających papieży wybranych przez kościół katolicki. Początki tej kolekcji zaczęły się w 1876 roku.

 

Schodząc marmurowymi schodami znajdziemy się w mauzoleum  którego strzeże święty Michał Archanioł wykonany z białego marmuru z Carrary. Pośrodku znajduje się sarkofag króla - pomnik pogrzebowy ostatniego króla Sardynii. W bocznych skrzydłach znajduje się tzw.Krypta Niemowląt i Krypta Królów.  Odnajdziemy tu wspaniałe pomniki pogrzebowe takie jak:

Pomnik Pogrzebowy księcia Ferdynanda Sabaudzkiego, księcia Genui i ojca pierwszej królowej Włoch, Margherity, pomnik pogrzebowy poświęcony Carlowi Emanuelowi III, drugiemu synowi króla Vittorio Amedeo II, ozdobiony płaskorzeźbą przedstawiającą bitwę Guastalla, sarkofag króla  Carlo Alberto, VII króla Sardynii i wiele innych wartych zobaczenia z uwagi na kunszt wykonania.

 

                       

 

 

                      

 

Niestety"smutna pani" tak dobrze pilnuje, że nikt nie odważa się robić zdjęć - dla zobrazowania załączam pięć zdjęć z internetu które przekonają wielu do odwiedzenia tego miejsca.

 

Powrót do strony głównej:  STRONA GŁÓWNA